در ماه نوامبر دوباره به کشورش بازگشت اما گفت که تحت تأثیر «وحشت و پیامدهای» تهاجم روسیه قرار گرفته است.
اسویتولینا در مورد سفرش به وطن به بخش ورزشی بیبیسی گفت: «بدون شک ترکیبی متفاوت از احساسات بود. از یک طرف بازگشتن فوقالعاده بود، ولی کمی هم ترسناک بود به این دلیل که در شهرهای بزرگ دائم آژیر خطر حمله هوایی به صدا درمیآمد.»
«ولی چیزی که باعث تعجبم میشد روحیه مردم بود. روحیه شکستناپذیری که طی دو سال جنگ بهدست آورده بودند. فوقالعاده بود!»
بازتابی از آن روحیه محصول جنگ، همراه با اسویتولینا به سومین گرنداسلم فصل تنیس رفته بود. هنگام امتیازهای حساس دیدار نیمهنهایی مقابل مارکتا ووندروشووا، او به مردمی میاندیشید که در وطن دیده بود.
خودش میگوید «آن سربازان شجاعی که از کشور دفاع میکنند. من به آن مردم فکر میکنم و این که در مواقع خطررچگونه عمل میکنند. بعد به خودم فکر کردم که در بهترین شرایط دارم در زمین مرکزی ویمبلدون تنیس بازی میکنم. پس چرا باید مضطرب باشم؟»